Aangekomen in Puerto Iguazu (Argentinie) kunnen we niet wachten om naar de watervallen te gaan. Ons hotel ligt echter in Foz do Iguacu (Brazilie). Op zich een stukje planning waar vakkundig over is nagedacht, doch eerdere ervaringen bij grensovergangen zorgen ervoor dat we ditmaal graag wat meer geld betalen aan de taxichauffeur die ons belooft met 150km/u de Argentijnse en Braziliaanse grensovergang over te brengen. En zo gezegd zo gedaan, in een razend tempo komen we bij ons hotel aan. Het is warm, we lunchen en slaan snel een bescheiden voorraad water in, waarna we met de bus naar de Cataratas do Iguacu gaan. Vanaf de Braziliaanse kant heb je een groots uitzicht op de watervallen. We maken een wandeling waarbij we langzaam afdalen naar beneden en kunnen daar via verschillende platforms “over” de rivier lopen. We worden zeiknat, maar dat draagt alleen maar bij aan onze pret!

De volgende dag gaan we de Argentijnse kant van de watervallen bekijken. Dit deel van het park is veel groter, of in ieder geval, als toerist kun je in een groter deel van het park komen. Tot onze grote hilariteit komen we een oude bekende uit Uyuni tegen. We maken verschillende wandelingen door het park en vallen van de ene aaaaah en ooooohh, in de andere. Supermooi, (we blijken dus niet alleen van bevroren water te houden (zie Perito Moreno) ;)) en kunnen er geen genoeg van krijgen. Tegen sluitingstijd verlaten we het park. ‘s Avonds eten we in de beste rodizio van de stad, een voor een komen er mannen met staken vlees langs waar ze stukjes voor ons van af snijden. Heerlijk!

De volgende dag vliegen we naar Rio de Janeiro (uitspraak in het kort ‘Hiiioooo’). Ons hotel ligt in de wijk Copacabana, vlak aan het strand en vlak bij de (nog) hippere wijk Ipanema. Rio is duuur! Maar onze lol niet minder, zeker niet na een paar Caipirinha´s. Wat een stad! Uiteraard bezoeken we de Crristo Redentor, het grote Christusbeeld vanwaar we van het schitterende uitzicht over de stad genieten. Wandelen langs de stranden, bezoeken de botanische tuinen, eten heerlijk en dobberen in het zwembad.

Na drie nachten Rio is het weer tijd voor wat anders, we huren een auto en rijden het binnenland in, naar de staat Minas Gerais en haar hoofdstad Belo Horizonte. De Brazilianen rijden als gekken! We dachten wat Zuid Amerikaanse rijervaring opgedaan te hebben in Argentinie, maar dit is totaal anders.. De tango is tenslotte ook niet vergelijkbaar met de samba :s. Als we de eerste avond bij onze pousada aankomen zijn we blij deze rit overleefd te hebben. De volgende dagen rijden we iedere paar dagen naar een andere pousada als uitvalsbasis en verkennen we met ons autootje de omgeving. Helaas is het weer een aantal dagen nogal regenachtig wat het rijden af en toe nog gevaarlijker maakt, laat staan parkeren op een helling waar het water afsuist als een kolkende rivier. We komen in de koloniale stadjes Tiradentes, Congonhas, Ouro Preto en Mariana. De een nog mooier dan de ander, de een nog rijker dan de ander, de een nog meer kerken dan de ander. En in de een nog meer sterrenrestaurants dan de ander. Tiradentes heeft er maar liefst 5! En dat voor een stadje met minder dan 10.000 inwoners. Uiteraard testen we er eentje, heerlijk gegeten, en vooral het dessert ‘kaasijs met caramelfudge en flinters parmezaan’ laten we ons verrassend goed smaken. Niet alleen de stadjes zijn kleurrijk, ook hun verleden. In het ene stadje werden de bedenkers van de onafhankelijkheid van Portugal opgepakt, in de andere onthoofd en gevierendeeld en in weer een ander werd het hoofd dan weer tentoongesteld. En dan hebben we het nog niet over de slavernij gehad. Hier kon je een slaaf ruilen voor een kip (en kreeg je geld toe, euhh, voor je kip natuurlijk) en daar was een plantage of een mijn waar slaven hadden gewerkt. We bezoeken een goudmijn en een topaasmijn. Een indrukwekkende manier om wat “cultuur” aan je reis toe te voegen (voorzover we niet al genoeg cultuur geconsumeerd hebben). Gelukkig houdt de aanwezigheid van Carnaval en alles wat daarbij hoort de boel lekker luchtig!

Na een week autorijden is het tijd om naar Belo Horizonte te rijden, het autootje in te leveren en naar Sao Paulo te vliegen. Een grote stad met maar liefst 19 miljoen inwoners, vanuit het hoogste gebouw van de stad ‘Edificio Italia’ hebben we een schitterend uitzicht, het is helder zonnig weer vandaag en de skyline is zo ver als we kunnen kijken gevuld met wolkenkrabbers en nog meer wolkenkrabbers. We lunchen heerlijk uitgebreid in de zon en genieten er nog even flink van. Morgen om deze tijd vertrekt onze vlucht terug naar huis en zit onze geweldige reis er weer op..